Rogale świętomarcińskie w laboratorium 2m 7s

Data publikacji: 2023-11-13

Mieszkańcy Wielkopolski każdego roku, a szczególnie w listopadzie, spożywają tony rogali świętomarcińskich. Teraz tym smakołykom przyjrzeli się naukowcy z laboratorium Sieci Badawczej Łukasiewicz – Poznańskiego Instytutu Technologicznego.

Najpierw eksperci zmierzyli i zważyli rogala. Badany przysmak miał 118 mm długości 112 mm szerokości, 79 mm wysokości i wagę 247 gramów. Następnie sprawdzili, ile siły trzeba, aby skruszyć lukier. Okazało się, że wystarczy do tego tylko 1 N (czyli tyle, ile trzeba, aby utrzymać w ręku tabliczkę czekolady).

Naukowcy zbudowali także specjalne stanowisko badawcze do rozciągania. Aby rozerwać rogala potrzeba było aż 11 N, czyli tyle, ile trzeba, żeby utrzymać 1 kg cukru. Najwięcej siły trzeba jednak użyć, żeby rogala ugryźć. Zbadano to “sztuczną szczęką”. Urządzenie potrzebowało aż ok. 30 N, żeby rozgryźć smakołyk!

Eksperci obejrzeli też rogala od mikroskopem w 40-krotnym powiększeniu i zeskanowali go w 3D.

Ponad 100 lat tradycji

Tradycja wypiekania i jedzenia słynnych rogali sięga 1891 roku. Proboszcz parafii Św. Marcina, ks. Jan Lewicki, zaapelował do wiernych o pomoc. Poprosił, by wzorem świętego Marcina zrobili coś dla biednych. Jako pierwszy na apel proboszcza zareagował poznański cukiernik Józef Melzer. Bogatsi mieszkańcy kupowali smakołyk, a biedniejsi otrzymywali go za darmo. Za uzyskane w ten sposób fundusze organizowano pomoc żywnościową na wigilię dla najuboższych mieszkańców Poznania. Zwyczaj wypieku w 1901 roku przejęło Stowarzyszenie Cukierników.

Rzemieślnicy zrzeszeni w Cechu Cukierników i Piekarzy w Poznaniu sprzedają w Dniu Świętego Marcina średnio 250 ton rogali, natomiast przez cały rok 500 ton, czyli około 2,5 miliona sztuk.

W Poznaniu i Wielkopolsce certyfikowane rogale wypieka niemal 90 piekarni. Więcej na ten temat można przeczytać w artykule: Najlepsze rogale … (poznan.pl).

Poznański Instytut Technologiczny – Sieć Badawcza Łukasiewicz

Od początku 2022 roku działa Sieć Badawcza Łukasiewicz – Poznański Instytut Technologiczny, który jest drugim co do wielkości instytutem Łukasiewicza w Polsce. Ten nowy instytut łączy w sobie różne obszary, które wcześniej reprezentowane były przez indywidualne instytuty, takie jak logistyka i magazynowanie, technologia drewna, maszyny rolnicze, obróbka plastyczna oraz pojazdy szynowe. Centra badawcze tego nowego instytutu prowadzą badania w obszarach takich jak technologia drewna, obróbka plastyczna, pojazdy szynowe, technologia rolnicza i spożywcza, logistyka oraz technologie informacyjne.

Połączenie instytutów Łukasiewicza w jeden większy instytut pozwala na zwiększenie potencjału badawczego i komercjalizacyjnego oraz lepszą konkurencję o klientów i międzynarodowe projekty badawczo-rozwojowe. Łukasiewicz — PIT poszerza także możliwości rozwojowe wcześniejszych instytutów i znacząco pogłębia ich ofertę rynkową. Dzięki połączeniu powstają także nowe interdyscyplinarne kierunki badawcze, co ułatwia pozyskiwanie międzynarodowych grantów i zagranicznych partnerów biznesowych do projektów o wysokim stopniu innowacyjności.

Zachęcamy do zapoznania się z działaniami podejmowanymi przez Sieć Badawczą i Poznański Instytut Technologiczny na: